یادگاری از یک روز بینظیر با استاد بزرگ جهان پهلوان محمدرضا طالقانی
یادگاری از یک روز بینظیر با استاد بزرگ جهان پهلوان محمدرضا طالقانی
روز جمعه، بعد از ظهر، به دعوت استاد بزرگوار جهان پهلوان محمدرضا طالقانی به منزل ایشان رفتم. همراه من، چهار تن از نویسندگان مجموعه حوزه مشق نیز حضور داشتند: سرکار خانم محمدی، حسن محمدی، و دو نویسنده نوجوان، امیر عباس مولایی و امیر عباس سردار جوان.
قبل از حرکت، تماس گرفتم، اما استاد پاسخ ندادند. دلشورهای عجیب گرفتم که چه شده است؟ چرا استاد پاسخ نمیدهند؟ ناگهان تماس از ایشان آمد، بدون هیچ توضیحی فقط گفتند: «دکتر جان، من منتظرت هستم.» با دل و جان به راه افتادیم. وقتی به منزل استاد رسیدیم، تازه متوجه شدم دلیل عدم پاسخگویی ایشان این بود که از اتاق عمل آمدهاند. واقعا چه انسان شریف و بزرگی است کسی که حتی در بدترین شرایط جسمانیاش، به وعدهاش وفادار میماند و بدقولی نمیکند.
با استقبال گرم استاد و خانواده عزیزشان وارد خانه شدم. در اتاق شخصی استاد، هر جملهای که بیان میکرد، مثل الماسهای نابی بود که از دهان ایشان خارج میشد و من در حیرت و شگفتی از این عظمت و تواضع، ساعاتی را گذراندم. آن لحظات، یکی از بهترین و خاطرهانگیزترین لحظات زندگیام بود. احساس میکردم ارتباط قلبیام با استاد چندین برابر شده است.
استاد از گذشتههای خود گفت؛ از سفرهای حج، از فراز و نشیبهای زندگی، و از برنامههای آیندهاش، از اینکه بزودی به همراه همسر بزرگوارشان به سفر حج مشرف خواهند شد. برای استاد، کتابی نوشته بودم که در آن ایشان را الگوی واقعی برای نسل آینده معرفی کرده بودم. وقتی کتاب را دید، اشک در چشمانش حلقه زد و من خوشحالیاش را در جسم و روحش احساس کردم. از این اتفاق در قلبم از خداوند بزرگ شکرگزار بودم.
استاد به دوستان همراهم هدایای نفیس و ارزشمندی اهدا کردند و به نویسندگانی که قول داده بودند هدیهای بدهند، به رسم امانت، هدایا را به من سپردند تا به دستشان برسانم.
اما هدایای شخصی که از استاد گرفتم، جزو ارزشمندترین و معنویترین هدایا بوده است که تا به حال دریافت کردهام. یکی از این هدایای بینظیر، یک مدال ارزشمند بود که به ۲۵ سال پیش بر میگشت؛ همان مدالهایی که در جام تختی به قهرمانان کشور تقدیم میشد. استاد در آن زمان ریاست فدراسیون کشتی را بر عهده داشت و این هدیه برای من بسیار گرانبها و معنوی بود.
این روز و این لحظات، همیشه در قلب من ماندگار خواهد بود و از خداوند بزرگ برای داشتن چنین استاد بزرگی شکرگزارم.