دکتری فلسفه تعلیم و تربیت در گفتگو با «تیتر یک»: بی‌سوادی، در ۴۴ سالگی انقلاب ریشه‌کن شد
به نقل از “تیتر یک”
۱۰ بهمن۱۴۰۱
بی‌سوادی، در ۴۴ سالگی انقلاب ریشه‌کن شد.
دکتری فلسفه تعلیم و تربیت گفت:
طبق آخرین آمار‌ها، در ۴۴ سالگی انقلاب ۹۷ درصد جمعیت کشور باسواد هستند، اما قبل از انقلاب ۵۳ درصد از جمعیت کشور بی‌سواد بودند.
ریشه بی‌سوادی در ۴۴ سالگی انقلاب خشکید
به گزارش گروه سبک زندگی «تیتر یک»؛ فردین احمدی، دکتری فلسفه تعلیم و تربیت و مدرس دانشگاه فرهنگیان در گفتگو با خبرنگار «تیتر یک» به بررسی دستاورد‌های حوزه تعلیم و تربیت در ۴۴ سالگی انقلاب پرداخت و گفت: قبل از انقلاب، ۵۳ درصد از جمعیت کشور بی‌سواد بودند و دو سوم زنان کشور توانایی خواندن و نوشتن نداشتند.
وی ادامه داد: بعد از انقلاب، در ۷ دی‌ماه سال ۱۳۵۸ نهضت سوادآموزی به دستور امام خمینی (ره) تأسیس شد، زیرا در سراسر کشور خیل عظیمی از کودکان لازم‌التعلیم از امکان ورود به مدارس محروم بودند، بنابراین با توجه به روند صعودی رشد جمعیت، بر تعداد بی‌سوادان جامعه افزوده می‌شد. احمدی افزود: طبق سرشماری سال ۱۳۵۵، از کل جمعیت ۲۷. ۱ میلیون نفری ۶ سال به بالا، ۱۴. ۲ میلیون نفر (۵۲. ۵ درصد) بی‌سواد بودند.
این مدرس دانشگاه تصریح کرد: پس از تأسیس نهضت سوادآموزی تا سال ۱۳۶۵ نزدیک به ۱۱ میلیون نفر به باسوادان کشور افزوده شد و نرخ باسوادی کشور از ۴۷. ۵ درصد به حدود ۶۱. ۸ درصد رسید، اما به علل گوناگون و از جمله رشد سریع جمعیت و فقدان امکانات آموزشی برای همه خردسالان، قدر مطلق بی‌سوادی نه‌تنها کاهش نیافته بلکه حدود ۶۰۰ هزار نفر نیز افزایش داشته است.
وی گفت: با اجرای طرح بسیج عمومی سوادآموزی در سال ۱۳۶۹ و آموزش بیش از ۴. ۱ میلیون نفر بی‌سواد مطلق در طول یک دهه، در سال ۱۳۷۵ نرخ باسوادی در ایران به ۷۹. ۵ درصد رسید که ۱۸ درصد افزایش داشت. این افزایش در سرشماری ۱۳۸۵، ۹۰ و ۱۳۹۵ به ترتیب به ۸۴. ۶، ۸۴. ۸ و ۸۷. ۶ درصد ادامه پیدا کرد و در برآورد سال ۱۴۰۰ این رقم به ۹۰. ۵ درصد افزایش یافته است.
احمدی ادامه داد: دستاورد‌های قابل دفاعی در حوزه تعلیم و تربیت داریم، از ۴۸. ۵ درصد سوادآموزی در آغاز انقلاب به ۹۷ درصد در شرایط فعلی رسیدیم یعنی حدود ۵۰ درصد رشد داشتیم؛ این رشد قابل‌توجه با صرف هزینه‌ها و زحمات فراوان به‌دست‌آمده است.
این مسئول افزود: در ساخت‌وساز مدارس اکثریت قریب به‌اتفاق مدارس نامناسب بودند، به‌طوری‌که برای مثال در سال ۷۰ یک آمارگیری ملی انجام شد که بالای ۷۰ درصد مدارس کشور ناامن بود و در مقابل کوچک‌ترین حادثه طبیعی فرو می‌ریخت، با سرمایه‌گذاری سنگینی که نظام کرد و طرحی را تحت عنوان مقاوم‌سازی فضای آموزشی به وجود آورد، امروز بالای ۸۰ درصد مدارس کشور مقاوم شدند.
دلیل این مدعا این است که در هرجایی که سیل و زلزله آمد و خانه‌ها و اماکن عمومی تخریب شد، اما تنها مکان‌های پابرجا، مدارس بودند. وی بیان کرد: امروز در کشور مدارس، معلمان و مدیرانی داریم که در تراز کشور‌های پیشرفته هستند. از این منظر وقتی به آموزش و پرورش نگاه می‌کنیم دستاورد‌های مثبت و ارزشمندی داریم. محتوای کتاب‌های درسی ما امروز در تراز محتوای کتب درسی کشور‌های پیشرفته دنیا برابری می‌کند.
ریشه بی‌سوادی در ۴۴ سالگی انقلاب خشکید احمدی گفت: جریان فعلی تولید کتاب درسی در برخی موارد با استاندارد‌های جهانی منطبق و در برخی موارد دیگر در فاصله اندکی قرار دارد. تعدادی از کتاب‌های درسی تولید شده در نظام آموزش و پرورش ایران با کشور‌های پیشرفته قابل رقابت است.
این مدرس دانشگاه تأکید کرد: یکی دیگر از دستاورد‌های مهم آموزش و پرورش تبدیل شیوه ارزشیابی نمره محور به شیوه ارزشیابی کیفی – توصیفی بود. وی ادامه داد: تدوین سند تحول بنیادین آموزش و پرورش یکی دیگر از دستاورد‌های مهم انقلاب اسلامی است.
پیش از انقلاب، کنفرانس ارزشیابی آموزشی رامسر بود، اما بعد از انقلاب تدوین سند تحول آموزش و پرورش یکی از اقدامات بزرگی بود که صورت گرفت. احمدی افزود: موانعی که بر سر راه آموزش و پرورش وجود دارد باید برطرف شود تا به نقطه مطلوب دست پیدا کنیم. ریشه مشکلات کوچک انگاری آموزش و پرورش است؛ باید همه حکمرانان کشور باور کنند که توسعه کشور از مدارس آغاز می‌شود.
شما وقتی بررسی می‌کنید که ژاپن، کره جنوبی و سنگاپور چطور توسعه‌یافته شدند، متوجه خواهید شد که آن‌ها از کودکان خود شروع کردند. این مدرس دانشگاه بیان کرد: فردی به نام داگلاس نورث که برنده نوبل اقتصادی ۱۹۹۴ شد، می‌گوید: « وقتی می‌خواهید متوجه شوید که کشوری توسعه‌یافته است به کارخانه، فناوری، امکانات و تجهیزات آن نگاه نکنید بلکه به مدارس آن مراجعه کنید و بررسی کنید که چگونه کار تیمی، نوآوری، خلاقیت و کارآفرینی آموزش می‌دهند، اگر تمامی این موارد لحاظ شده بود، این کشور توسعه‌یافته است.»
وی گفت: اگر بخواهیم به نقطه مطلوب برسیم باید مشکلات اقتصادی آموزش و پرورش در بخش نرم‌افزاری که حق و حقوق معلمان است و در بخش سخت‌افزاری که فراهم آوردن امکانات آموزشی نوین و منابعی که نیاز است که حداقل‌ها برای ساخت فضای فیزیکی آموزشی مهیا شود. احمدی ادامه داد: تا زمانی که سرمایه‌گذاری در حوزه آموزش و پرورش اتفاق نیفتد و تغییر در نگاه افراد به مقام معلمی رخ ندهد، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که به نقطه مطلوب آموزشی برسیم.
این مدرس دانشگاه افزود: ظلمی که به دختران و زنان کشور می‌شود، معلول باور و رفتار آدم‌هاست، تا رفتار و باور افراد اصلاح نکنیم مشکلات به قوت خود باقی است. ساختار‌ها باید اصلاح شود و زیرساخت‌ها را باید فراهم کرد. وی در خاتمه خاطرنشان کرد: کودکی و نوجوانی، بهترین سنی که می‌توانیم باور‌ها و اخلاق‌ها را اصلاح کنیم. امیدواریم یک روزی بلوغ فکری در سیاست‌گذران، تصمیم‌گیران و حاکمان کشور به وجود بیاید تا بتوانیم به نقطه مطلوب و توسعه‌یافتگی کشور دست یابیم.
